วิชาการจัดประสบการณ์ภาษาสำหรับเด็กปฐมวัย
อาจารย์ผู้สอนตฤณ แจ่มถิน
วัน/เดือน/ปี 26 กรกฎาคม 2556
ครั้งที่ 7 เวลาเรียน 08.30 - 12.20 น.
เวลาเข้าสอน 08.30 เวลาเข้าเรียน 08.30
ช่วงแรกของการเรียนการสอนวันนี้ อาจารย์ให้กระดาษคนละ1แผ่นและสีเมจิกเพื่อมาวาดภาพระบายสี โดยมีคำสั่งเพียงแต่ว่า วาดรูปอะไรก็ได้ที่นักศึกาษาอยากจะวาด และเขียนชื่อถาพไว้ด้านล่างว่าเราวาดภาพอะไรออมา เมื่อหมดคำสั่งฉันก็เริ่มลงมือวาดภาพ ดดยภาพที่ฉันวาดคือ เจ้าหมาที่แวนน่ารักของฉันที่มีชื่อว่าเจ้าปุยฝ้าย
แต่เมื่อพอเพื่อนๆนักศึกษาทุกคนวาดภาพเส็ดแล้ว อาจารย์ก็มีคำสั่งเพิ่มขึ้นมาอีกว่า ให้ทุกคนออกมาเล่านิทานจากรูปภาพที่ตนวาดแต่นิทานที่จะเล่านั้นต้องมีเนื้อหาที่เชื่อมโยงกับคนที่เล่าก่อนหน้าเรา ตามจินตนาการของทุกคนและนักศึกษาในห้องนี้ก็มีทั้งหมด 50 คน เพื่อนๆก็ออกมาเล่าที่ละคนว่าตัวเองวาดรูปอะไรและนิทานที่จะเล่านั้นมีเนื้อเรื่องว่าอย่างไรบ้าง
หลังจากที่เล่านิทานด้วยความสนุกสนานเพลิดเพลินไปแล้ว ก็เข้าสูุ่เนื้อหาที่จะเรียนในวันนี้ก็คือ
การประเมินผล
การประเมินผลก็มี การประเมินผลโดยการใช้เครื่องมือที่หลากหลาย เช่นจากการสังเกตหรือการจดบันทึกของครู การฟัง การพูด การสนทนาพูดคุยของเด็ก ครูควรส่งเสริมพัฒนาาการทางด้านภาษาให้แก่เด็กเป็นอย่างมาก เช่นการให้เด็กได้ฝึกออกมาพูดหน้าชั้นเรียน การตั้งคำถาม ตอบคำถาม ทักษาการใช้ภาษาของเด็กว่ามีความก้าวหน้าแค่ไหน และในการทำกิจกรรมต่างๆครูควรโชว์ผลงานของเด็กไว้รอบๆห้องเพื่อที่เขาจะได้เห็นพัฒนาการของตัวเขาเองและประเมินตัวเขาเอง โดยที่ครูต้องใส่ใจรายละเอียดในตัวเด็กและใส่ใจเขาในทุกๆอย่าง ทั้งรูปแบบผลงาน กระบวนการคิดของเด็ก และผลงานที่ออกมา ควรให้เขาได้ออกมาพูดถึงสิ่งที่เขาได้ทำออกมา
ในส่วนของกิจกรรมที่ส่งเสริม ทักษะก็มี เช่น การเขียนตามคำบอก เล่านิทาน การร้องเพลง การสนทนาการหมู่เพื่อน เป็นต้น
การเรียนวันนี้สนุกและมีความสุขมาก มีทั้งความเพลิดเพลินจากกการเล่านิทานของเพื่อนๆในห้องที่ดูเหมือนว่ามันไม่น่าจะเป็นไปได้แต่มันก็คือจินตนาการของแต่ละคน และปฎิพานไหวพริบขิงแต่ละคนว่าเป็นอย่างไร
ช่วงแรกของการเรียนการสอนวันนี้ อาจารย์ให้กระดาษคนละ1แผ่นและสีเมจิกเพื่อมาวาดภาพระบายสี โดยมีคำสั่งเพียงแต่ว่า วาดรูปอะไรก็ได้ที่นักศึกาษาอยากจะวาด และเขียนชื่อถาพไว้ด้านล่างว่าเราวาดภาพอะไรออมา เมื่อหมดคำสั่งฉันก็เริ่มลงมือวาดภาพ ดดยภาพที่ฉันวาดคือ เจ้าหมาที่แวนน่ารักของฉันที่มีชื่อว่าเจ้าปุยฝ้าย
แต่เมื่อพอเพื่อนๆนักศึกษาทุกคนวาดภาพเส็ดแล้ว อาจารย์ก็มีคำสั่งเพิ่มขึ้นมาอีกว่า ให้ทุกคนออกมาเล่านิทานจากรูปภาพที่ตนวาดแต่นิทานที่จะเล่านั้นต้องมีเนื้อหาที่เชื่อมโยงกับคนที่เล่าก่อนหน้าเรา ตามจินตนาการของทุกคนและนักศึกษาในห้องนี้ก็มีทั้งหมด 50 คน เพื่อนๆก็ออกมาเล่าที่ละคนว่าตัวเองวาดรูปอะไรและนิทานที่จะเล่านั้นมีเนื้อเรื่องว่าอย่างไรบ้าง
 |
ภาพวาดในความคอดของฉัน |
หลังจากที่เล่านิทานด้วยความสนุกสนานเพลิดเพลินไปแล้ว ก็เข้าสูุ่เนื้อหาที่จะเรียนในวันนี้ก็คือ
การประเมินผล
การประเมินผลก็มี การประเมินผลโดยการใช้เครื่องมือที่หลากหลาย เช่นจากการสังเกตหรือการจดบันทึกของครู การฟัง การพูด การสนทนาพูดคุยของเด็ก ครูควรส่งเสริมพัฒนาาการทางด้านภาษาให้แก่เด็กเป็นอย่างมาก เช่นการให้เด็กได้ฝึกออกมาพูดหน้าชั้นเรียน การตั้งคำถาม ตอบคำถาม ทักษาการใช้ภาษาของเด็กว่ามีความก้าวหน้าแค่ไหน และในการทำกิจกรรมต่างๆครูควรโชว์ผลงานของเด็กไว้รอบๆห้องเพื่อที่เขาจะได้เห็นพัฒนาการของตัวเขาเองและประเมินตัวเขาเอง โดยที่ครูต้องใส่ใจรายละเอียดในตัวเด็กและใส่ใจเขาในทุกๆอย่าง ทั้งรูปแบบผลงาน กระบวนการคิดของเด็ก และผลงานที่ออกมา ควรให้เขาได้ออกมาพูดถึงสิ่งที่เขาได้ทำออกมา
ในส่วนของกิจกรรมที่ส่งเสริม ทักษะก็มี เช่น การเขียนตามคำบอก เล่านิทาน การร้องเพลง การสนทนาการหมู่เพื่อน เป็นต้น
การเรียนวันนี้สนุกและมีความสุขมาก มีทั้งความเพลิดเพลินจากกการเล่านิทานของเพื่อนๆในห้องที่ดูเหมือนว่ามันไม่น่าจะเป็นไปได้แต่มันก็คือจินตนาการของแต่ละคน และปฎิพานไหวพริบขิงแต่ละคนว่าเป็นอย่างไร
ไม่มีความคิดเห็น:
แสดงความคิดเห็น